W tradycyjnym społeczeństwie hinduistycznym w życiu człowieka najważniejsze są trzy cele:
dharma – wypełnianie obowiązków świeckich i religijnych , wynikających z przynależności do danej tradycji religijnej i danego etapu życia,
artha – dobrobyt i zaspokojenie potrzeb materialnych,
kama – pożądanie i zaspokojenie potrzeb seksualnych;
Dopełnieniem tej trójki jest wyzwolenie z cyklu narodzin i śmierci, czyli moksza (nirwana).
Najbardziej znany mit o Kamie opowiada, że Bóg Miłości Kama, aby skłonić boga Sziwę, pogrążonego w medytacji do spłodzenia dziecka z Parwati, wystrzelił w Niego strzałę z kwiatów. Jednak Sziwa natychmiast otworzył swoje trzecie oko i jego promieniami spalił Kamę. Światu, pozbawionemu miłości i pożądania, groziła zagłada. Aby temu zapobiec, Sziwa przywrócił Kamę do życia, jednak tylko jako myśl (podkreślając w ten sposób, że miłość jest stanem umysłu, a nie wyłącznie fizyczną rozkoszą).
Warto jednak zastanowić się jak to jest, że w dzisiejszym społeczeństwie indyjskim życie seksualne oficjalne nie istnieje i jest tematem owianym tajemnicą? W społeczeństwie, w którym powstał pierwszy duży traktat o pozycjach seksualnych, w społeczeństwie gdzie na świątynnych rzeźbach tańczą boskie półnagie Apsary, a młode, piękne dziewczyny wychodziły za mąż za Bogów, stając się ich niewolnicami (Devadesi) by móc dla nich śpiewać i tańczyć oraz oddawać się cielesnym uniesieniom współżyjąc z kapłanami lub pielgrzymami. Jak to jest, że w kraju, w którym na świątynnych reliefach Kadżuraho obserwować możemy najśmielsze sceny erotyczne, dziś pocałunek w filmie wywołuje wielkie oburzenie i jest tematem tabu?
Jak to zwykle w Indiach, nie ma na to pytanie prostej odpowiedzi, można jedynie spekulować iż, po czesci jest to wpływ kultury muzułmańskiej, która z jednej strony zaostrzyła obyczajowość seksualna, z drugiej jednak poprzez haremy i poligamię szerzyła rozwiązłość. Może więc w większym stopniu kolonizacja brytyjska wraz ze sztywnymi, tradycyjnymi wiktoriańskimi obyczajami wpłynęła na wypchnięcie sfery seksualnej z życia codziennego przeciętnego hindusa?
Paradoksalnie kiedy Indie stawały się bardziej konserwatywne w sprawach seksu i erotyki pod wpływem tradycyjnej myśli zachodu, w tym samym czasie Kamasutra i podobne jej teksty pojawiły się na starym kontynencie, będąc w pewnym sensie zaczątkiem późniejszej rewolucji seksualnej.
Milczenie na temat seksu nigdy nie sprawi, iż seks zniknie z życia danego społeczeństwa, a udawanie, że go nie ma prowadzić może do zaburzen w zdrowym funkcjonowaniu spoleczenstwa. Ministerstwo Rozwoju Kobiet i Dzieci w 2007 oku wydało raport, z którego wynika, że:
53,22% dzieci spotkało się z nadużyciem seksualnym;
5.69% dzieci było wykorzystywanych seksualnie (penetrowanie waginy bądź odbytu);
21.90% dzieci spotkało się kilkoma formami seksualnego nadużycia, między innymi: dotykanie w miejscach intymnych, podglądanie i fotografowanie nago;
50% sprawców nadużyć była znana ofiarom.
Większość dziecięcych ofiar nadużyć bądź wykorzystywania nie zgłosiła sprawy bojąc się lub nie zdając sobie sprawy, że zostały wykorzystane. Dane odnoszą się do dzieci obojga płci.
*”Aforyzmy o miłości napisane przez Vatsyayana”
Z Wikipedii: Kamasutra uważana jest za jeden z najobszerniejszych zbiorów pozycji seksualnych, opisujący szereg umiejętności, szczególnie kobiecych (około sześćdziesięciu), różne typy związków seksualnych, sposoby i odmiany pieszczot, klasyfikując zachowania ludzkie w odniesieniu do natury – np. w terminologii porównując mężczyzn do ogierów, byków lub zajęcy, natomiast kobiety do klaczy, słonic czy gazel. Oprócz tego tekst opiewa w mniej intymne tematy ars amandi takie jak środki upiększające, kryteria wyboru partnerów do małżeństwa oraz sposoby zdobywania ich względów, opisy tradycji małżeńskich łącznie z przebiegiem nocy poślubnej, a także wskazówki dla kurtyzan. Traktat przeprowadza wszechstronną analizę współżycia seksualnego dostarczając wielu informacji pobocznych na temat kultury, gdyż omawia nie tylko teorię i praktykę sztuki miłosnej, lecz zawiera także informacje np. o prostytucji, jej roli w życiu społecznym i kulturze dawnych Indii.
Bardzo fajny tekst i dobrze postawione pytania. Żeby na nie właściwie odpowiedzieć należałoby zacząć wiele stuleci wstecz – podboje muzułmańskie, epoka kolonialna i wpływ kultury europejskiej, wreszcie renesans indyjski, który zwracał się ku okresowi świetności dawnych Indii, kojarzonemu z porządkiem moralnym i wyrzeczeniami.